1. |
Canta, miña compañeira
03:32
|
|||
Canta, miña compañeira,
Miña compañeira, canta
Canta, miña compañeira,
Que tienes linda garganta
Y, ay, déixame subir
Ao carro carretero
Déixame subir
Ao carro que me muero
Morena, por ti
Todo el mundo es contra min-e
Morena, porque te quiero
Todo el mundo es contra min-e
Y yo contra el mundo entero
Y, ay, déixame subir
Ó carro carretero
Déixame subir
Ó carro que me muero
Morena, por ti
|
||||
2. |
Carta Aberta
05:22
|
|||
Auga de abril,
Musa das horas orfas.
Escríboche a tí
Neste domingo que parece non ter fin.
Non atopas río onde fluír
Acabas sempre nas pozas
O futuro non está pra tí
Buscas e non te atopas
Oes o que din
Queren que o medo afoge o teu nariz.
Failles descubrir
Que o que anhelas non se pode destruir.
Non atopas río onde fluir
Acabas sempre nas pozas
O futuro non está pra tí
Buscas e non te atopas
Tes o vento tatuado no peito
Ttes o mar escapando dos ollos
Tes o amor de teus pais
A bondade tecida na alma.
A valente decisión de non vivir na ignorancia
Non atopas río onde fluír
Pero alimentas as hortas.
Lembra que o futuro está pra tí
Non fagas caso aos idiotas.
|
||||
3. |
Terra
04:30
|
|||
A terra é unha dor longa. Un desespero.
Un berro vello como a mesma terra
que xa perdeu a voz e está no tempo
latexando e vivindo, falando mainamente
cunha voz calada de vento e de campana.
A terra fala nos paxaros e na luz,
na pureza dun canto, esvaído e triste.
Agarda polo maino sorrir do sol
e polo aloumiño agarimoso das choivas
Pola noite a terra é moura: ten medo e agoiros
é a voz do lobo e a plumaxe dos corvos
e a súa voz queda semella unha agonía.
A terra é ela mesma metida na súa dor.
Escoita na súa voz, os sentimentos
e tapa o corazón para agochalo do vento.
A terra. A voz da terra.
Unha voz de loito e dor que anceia ser eterna,
subir ao ceo, alumar moitos mundos.
E a voz do home, como a da terra, só é terra.
|
||||
4. |
Mar de Fondo
04:18
|
|||
Tiven medo de bogar,
tiven medo da auga crara.
Anque fora cuns bos remos
non bogaba, non bogaba!
Tiven medo de bogar,
tiven medo da auga crara.
anque fora na mar calma,
non bogaba, non bogaba!
O medo xa non sei del.
Xa secou aquel mar longo
E sin saber donde veu,
si é doutro ou é meu,
E sin saber donde veu
navego nun mar de fondo.
|
||||
5. |
Noviembre
02:52
|
|||
Te busco en las caras de la gente
no te puedo encontrar
no te puedo encontrar
Y es que, últimamente,
ando buscando un soplo de aire fresco,
un poco de agua pa' limpiar
esta sensación de soledad
Y te busco en las caras de la gente
no te puedo encontrar
no te puedo encontrar
Y es que solo veo ojos
que claman por un presente
bien diferente
Amiga, ven, dame la mano,
hazme ser valiente
y recordar que ninguna
pena va a callar
que ninguna te la va a tapar
el ruido de nuestra mente
el ruido del ruido de nuestra mente
|
||||
6. |
Nunha Estrela
03:51
|
|||
Todo termina mal. Tés que ajeitar-te
A esta verdade, resignar-te
Nom podes apaga-la nem vence-la.
De assimila-la has de aprender a arte.
Tés que portar-te como se viver
fosse aprender a morrer,
Tés que portar-te como se o estar
fosse aprender a partir.
Viver nom podes numha estrela á parte.
Á comum regra tés que sujeitar-te
Esta numha galaxia a tua estrela.
Esta numha abadia a tua cela.
Tés que portar-te como se viver
fosse aprender a morrer,
Tés que portar-te como se o estar
fosse aprender a partir.
|
||||
7. |
La Llorona
04:41
|
|||
No sé qué tienen las flores, llorona
Las flores de un campo santo
No sé qué tienen las flores, llorona
Las flores de un campo santo
Que cuando las mueve el viento, llorona
Parece que están llorando
Que cuando las mueve el viento, llorona
Parece que están llorando
Ay, de mí llorona, llorona,
Llorona, llévame al río
Ay, de mí llorona, llorona
Llorona, llévame al río
Tápame con tu rebozo, Llorona
Porque me muero de frío
Tápame con tu rebozo, Llorona
Porque me muero de frío
Ay de mí, llorona
Llorona, tú eres mi xunca
Ay de mí, llorona
Llorona, tú eres mi xunca
Me quitarán de quererte, llorona
Pero de olvidarte nunca
Me quitarán de quererte, llorona
Pero de olvidarte nunca
|
||||
8. |
Tango de Oural
02:25
|
|||
Ven, cubanita de mi alma
Tú me robas el alma
Ya no puedo vivir sin ti
Son tus ojos de caramelo
tu boquita de cielo
me hacen sufrir
Son tus ojos azules
Como las olas del mar sin sol
Tus pechos querida miña
Como la palma, niña, no son
Ven, cubanita de mi alma
Tú me robas el alma
Ya no puedo vivir sin ti
Son tus ojos de caramelo
tu boquita de cielo
me hacen sufrir
Y es que entre diablos, no, virgencita
ni hay campanas ni hay reloj
Vente cubana bonita
la más salada que he visto yo
|
||||
9. |
Une Jeune Fillette
02:53
|
|||
Une jeune fillette de noble coeur,
plaisante et joliette, de grand valeur,
outre son gré on l'a rendu nonette,
cela point ne luy haicte,
d'où vit en grand douleur
Que ne m'a-ton donnée a mon loyal amy,
qui m'a tant desirée, aussi ay'je moy luy?
Toute la nuit me tiendroit embrassée,
me disant sa pensée,
et moy la mienne a luy
Adieu vous dis, mon père,
ma mère et mes parents,
qui m'avez voulu faire
nonette en ce convent.
Où il n'y a point de resjouissance,
je vis en deplaisance,
je n'attends que la mort.
|
||||
10. |
Alalá de Muxía
03:15
|
|||
Á pedra fun abalar
Eu fun abalar a pedra
Que está no medio do mar-e
Aialelo aialá
Nosa señora da barca
Ten sapatiños de brilo
Que llos trouxo un mariñeiro
Que andivo no mar perdido
Nosa señora da Barca
nosa señora valeime
Que estou no medio do mar-e
Non hai barqueiro que reme
|
||||
11. |
Herba de Namorar
02:57
|
|||
En mi jardín hay una flor
La más bonita no tiene olor.
Y si lo tiene yo no lo sé
Vente conmigo y te lo diré.
En mi jardín te vi correr
Tu no miraste, yo te miré
Y si me viste yo no lo sé
Dime morena, lo he de saber
Tanto que din que o meu amor
Quere algún día ser esa flor
O meu segredo hei de coidar
Para te saber a ti namorar
Teño unha herba de namorar
Teño pensado quen á levar
Na faltriqueira heicha de poñer
Para namorarte a ti muller.
|
Streaming and Download help
If you like Antía Muíño - Carta Aberta, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp